2 Nisan 2012 Pazartesi

Boşalt İçini



Hep bi' durgunluk, sebepsiz ve yalnız. Hak eden var mı? Aslında çok ancak neden dağılım kötü? Adil değil... Şükretmek lazım yine de, en azından sorgulamadan, sessizce. Sonuç; abartmadan karamsar olmaya devam!

Dökmek lazım etekteki taşları... Kime? Nasıl? Dinleyen çıkar mı? Elbet duyan olur, bırak dinlemesinler...

Kafa karışık, karamsarlık; illaki... Sadece yazasım geldi, şahsi değil...

Severek unutmak olur iş mi? Bilerek uçuruma önden atlanır mı ki? Kaybettiğinin yerine ne koysan dolmaz, boş bırakacaksın yerini, hep bomboş.

Şükretmek bu kadar zor olmamalı... Her anlamda konuşuyorum..

ARTIK YAZIYORUM, İÇİMDE PATLAYAMAZSIN...... 

Kalın sağlıcakla!.. 

2 yorum:

  1. Bloğunuza tesadüfen rastladım ve rastladığımdan beri takip etmeye başladım. Yazdıklarınız , paylaştıklarınız gerçekten çok güzel ve eğlenceli. Barkod Sistemi olarak başarılarınızın ve paylaşımlarınızın devamını dileriz.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkürler Seda hanım, ilginiz beni mutlu etti...

    YanıtlaSil