İsyanlardayım
bu ara, üst üste gelmiş gibi hayat, beni deniyor sanki meret..
Deneme
tahtası olmuşuz bir kere,
Kevgir gibi,
delik deşik....
Üst üste
gelmesi mecburi..
Hani desek
ki, nerede bu yoldaş?..
Kayıp gibi,
ya da yorulmuş besbelli...
Halbuki yeni
başlamıştık, yolumuz uzundu..
Mutluluk zor
bir kavram,
İhtiyacın
olduğunda seni beklemeyen otobüs gibi...
Elini
uzatırsın, kaçar...
Yağmurda
kalırsın, tek çaren binmektir o'na...
Ama
neredee?...
Onun derdi
kendisi, bir an önce mesai bitirmek..
Her zaman
dediğim gibi,
Hayırlısı,
her şeyin....
Vur kadehi
ustam!....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder